Z bocianem w roli głównej

Bocian i żaba              Pewien bociek         przed wieczorem spotkał żabę nad jeziorem. Żabim wdziękiem urzeczony         zaklekotał:             -  Szukam żony! Może nawet być szalona, byle skoczna i zielona! Z taką pragnę niańczyć młode, zatem proszę  - wyraź zgodę! ... ... tu cały wiersz w wykonaniu uczestniczki konkursu

Agnieszka Frączek

Człowiek i bocian         Kasia Zamieszkał bocian         na domu starszego pana. Co dzień         klekotem witał go z rana. A gdy gospodarz         wyjeżdżał w pole chodził on wiernie         za jego traktorem. Bocian wraz z żoną         dzieci wychował

   I do Afryki hen powędrował.

             Przeminie zima i będzie wiosna,

                          twarz gospodarza będzie radosna.

                                       Przyleci bociek z całą rodziną

                                                    I będzie chodził znowu darniną.

                                                                 Bo człowiek i bocian to przecież wiele,

                                                                              bo to odwieczni są przyjaciele.    
      

Lis i bocian Lis do bociana raz rzekł:    - Mości panie,      przybądź do mnie      na śniadanie! Bocian się zjawił. Do stołu nakryto. Lis przygotował ucztę obfitą. Ale niestety!

 Lisek — chytre zwierzę:
 do uczty płytkie dał talerze.
 Próżno bocian dziobem puka,
 jeść z takich naczyń za trudna dlań sztuka.

                           Po tygodniu pan bocian lisa prosi w gości.
                           Lis często pości,
                           więc zgłodniały zasiada i oblizuje się,
                           a wtem bocian wysmukły, wąski dzbanek niesie.

                                                            Zaprasza sąsiada:
                                                          - Niechże waść zajada!”
            Jakże tu jeść liskowi z naczynia takiego...
                           A wtedy bocian:

                                         - Kolego,
                                                         pamiętacie, jak to się u was jadło, piło?”

            Nie rób tego drugiemu, co tobie niemiło.

Sara Segal                                      Od tej pory budzi echo

Bocian i żaba      Przyszła  żaba  do  bociana:            - Chcę wyjść za  mąż,                         proszę  pana.  Jestem  w  panu zakochana,              Chcę wyjść za  mąż,                        chcę za pana! Bocian wzdrygnął się nerwowo:      - Pani?   Żaba?  Moją żoną?        Widzę żabo, żeś bez mała        Na mym punkcie oszalała!  - Pana  pamięć  boćku  krótka,    Przecież  lubisz  żabie  udka.  - Niech się pani nie ośmiesza!    Połknął żabę i odleciał.     ....w dziobie boćka żabi rechot.